In ons assortiment sauzen, sambals en marinades hebben wij ook de heerlijke smaakmaker harissa. Een complexe tongteaser op basis van geroosterde paprika’s en tomaat waaraan heerlijke warme kruiden en specerijen als chili’s, koriander en komijn aan zijn toegevoegd. Oorspronkelijk komt het uit Tunesië. Het wordt echter in heel Noord Afrika graag gebruikt. En nu dus ook populair in Nederland! Vaak krijgen wij van kopers de vraag waar je deze smaakmaker op kunt toepassen. Nou, wat ons betreft over al op! Zoals op je tostikaas of op je broodje met hummus en rauwkost. Als dipsausje is harissa ook erg lekker. Er zijn tal van mogelijkheden dus. Vandaag delen wij met jouw onze favoriet: Pasta Harissa. Een simpel en smaakvol gerecht waar jouw buik gegarandeerd heel blij van wordt! Ingrediënten voor 4 personen: 1 pak (glutenvrije) spaghetti 3 vleestomaten, in parten 3 tenen knoflook, geperst 1 grote ui, fijngesneden 1oo gr zwarte olijven, in plakjes ½ tl korianderpoeder 3 takjes verse tijm 5 takjes verse oregano ½ tl paprikapoeder 2 el. harissa 1 rode chilipeper, fijngesneden (alleen als je van extra pittig houdt!) Sap van een halve citroen Een kopje groentebouillon Een bosje krulpeterselie, fijngehakt Olijfolie Bereiding: Verwarm in een pan met dikke bodem de olijfolie en fruit op een zacht vuur de ui aan. Voeg de verse tijm toe en bak even mee. Na 3 minuten mogen de rest van de kruiden en de knoflooktenen erbij. Mocht je van extra pittig houden, dan kun je in dit stadium de rode chilipeper met de rest meebakken. Voeg dan de parten tomaat, de harissa, de groente bouillon en citroensap toe. Laat het geheel in 20- 30 minuten inkoken. In de laatste 10 minuten mogen de plakjes zwarte olijven erbij. Kook ondertussen de spaghetti volgens de instructies op de verpakking beetgaar. Bewaar bij het afgieten van de pasta een kopje van het kookvocht. Meng dan de saus en de helft van de krulpeterselie door de pasta. Eventueel kun je een kookvocht toevoegen als blijkt dat het geheel niet smeuiig genoeg is. Als finishing touch, strooi je de andere helft van de krulpeterselie over de pasta.
0 Reacties
Vandaag is het buiten nat en guur. Brr, maar even de verwarming wat hoger. Ik ben helemaal in de stemming voor iets lekkers uit de oven. Iets met veel kaas en pit. Met dit weer ga ik echt niet naar buiten. Ik heb het thuis veel te cosy gemaakt. Met een grote pot gemberthee, de gezellige noten van Gypsy Caravan op de achtergrond en ElTipo naast me op de bank. Mijn lieve pluizige konijnenvriend laat duidelijk zijn waardering merken voor het feit dat ik eens een keer een hele dag thuis ben. Natuurlijk ga ik niet de sfeerbreker uithangen. Dus ga ik het doen met wat ik in mijn kastjes heb liggen. Hmm, teffmeel. Nou hoor ik jullie denken: teffmeel? Als glutenvrije deerne maak ik er graag gebruik van. Teff is een eeuwenoud grassoort uit Ethiopië. Sinds 2001 wordt het ook in Nederland verbouwd. Het graan bevat meer voedingsvezels en complexe koolhydraten, dan tarwe. Het is rijk aan mineralen als mangaan, koper, zink, kalium, seleen en proteïnen. Super gezond dus :-) Verder pak ik nog wat zoete aardappelen en in de koelkast vind ik nog een stuk geitenkaas en 3 winterpenen. Dit is wat ik ervan heb gemaakt: Jaja, mini snacks. Helemaal passend bij mijn cocoonmodus. Maar je kan er natuurlijk ook 1 hele quiche van maken.
Ik heb niet alles in mijn eentje opgegeten. De volgende dag hebben mijn collega's er ook van mogen genieten. Nou jij nog ;-) Eet smakelijk! Het recept (4 personen, vegetarisch, gluten- en lactose vrij) Ingrediënten voor het deeg: 100 gr teffmeel 100 gr rijstmeel 1 ei 2 el kokosolie 1 flinke scheut olijfolie 2 tl gedroogde kruiden als oregano en tijm 1 el sesamzaadjes 2 flinke tls sambal Zout Voor de vulling: 3 winterpenen, in stukken 5 kleine zoete aardappels, geschild en in stukken 1 el jalapeño pepers uit pot, fijngehakt 1 ei 150 gr geraspte geitenkaas 3 takjes verse dille, fijngehakt Zout, peper Extra nodig: een mini muffin bakvorm of een bakvorm van 20 cm doorsnede als je een hele quiche wil maken Bereiding: Verwarm de oven voor op 175 graden. Kook de wortels en de zoete aardappels gaar in wat water. Klop ondertussen het ei los met de olie, zout en peper. Doe de twee meelsoorten in een kom, voeg de kruiden en de sesamzaadjes toe en kneed het eimengsel er doorheen tot dat het een mooi geheel vormt. Zet even aan de kant. Voeg de wortels en de zoete aardappels samen en prak ze fijn met een vork. Het is niet erg als het geen fijne puree wordt. Beter zelfs! Een beetje bite is erg lekker. Roer de rest van de ingrediënten bij dit mengsel en breng op smaak met zout en peper. Vet een vorm naar wens in met kokosvet. Verdeel het deeg gelijkmatig over de muffinvormpjes. Verdeel het wortel- zoete aardappelmengsel over de vormpjes en bak de miniquiches af in 30- 40 minuten. Laat 10 minuten in de vorm afkoelen. Nu krijg je de miniquiches met gemak heel uit de vorm. Lekker met een frisse salade! Het is laat in de ochtend als we aankomen bij ons hotel in Edmonton Green, na een reis die om half 4 die ochtend begon. Edmonton Green is een multi culti wijk in het oosten van Londen, die ik met een knipoog klein Turkije noem. We zijn uitgeput van alle vertragingen gedurende de reis, maar vol enthousiasme over wat ons dit weekend te wachten staat: 5 jaar Tribal Remix, 10 jaar Masmoudi en OOOOHHH MY WORRD; twee dagen lang gedrilld worden door Rachel Brice en Mardi Love!!!
Omdat onze hotelkamer nog niet klaar is, besluiten we de deur uit te gaan voor koffie en ontbijt. Een paar deuren verder stappen we een klein restaurant binnen. Het Turkse ontbijt wordt ons aangeraden. Het ene na het andere schaaltje met Turkse goedheid wordt ons geserveerd; ingemaakte zwarte olijven, yoghurt, gegrilde halloumi, honing, gebakken champignons en aubergines, allerhande lekkernijen en een grote mand met brood om het af te maken. Ons weekend kan wat ons betreft niet beter beginnen. Je snapt dat wij waggelend onze weg naar het hotel voortzetten. ’s Avonds knappen we ons snel op, om met onze dansvriendin Nour el Ain uit Nijmegen dè galashow van het jaar bij te wonen. En we genieten van het begin tot het eind. Wat een tribal spektakel! We genieten van Zoë Choomchor, Hilton LiJun, Masmoudi, Josefine Wandel, Charlotte Wassel, FireWater. En oooohhh Mardi Love en Rachel Brice!!! Met als hoogtepunt een duet van deze twee wereldsterren dat niet vermeld stond in het programmaboekje. Verrassing! Aan het eind voelen wij ons overweldigd, en springen de tranen mij bijna in de ogen van al het dansgeweld. Maar geen tijd om er lang bij stil te staan, want we moeten zo snel mogelijk naar bed. De volgende ochtend om 9.00 uur worden we in de studio verwacht voor de start van de intensive. Mardi Love laat er geen gras over groeien. In een vlot tempo legt ze ons het principe van layering uit. Met je heupen accenten maken, terwijl je armen in een ander tempo en patroon het geheel omlijsten. Of mindblowing combinaties maken met je heupen en borst waarin je steeds hetzelfde doet, maar veranderd van tempo en accenten. Mardi maakt heel slim gebruik van de ruimte door de danseressen telkens in een stroom door de zaal te laten bewegen; geen gedoe voor de spiegels, en je traint meteen je travelpassen tijdens de torsocombo's, meer layering! Het is ook echt enorm genieten van haar muziekkeuzes. Van zeer oude swingnummers inclusief kraak en oost Europese muziek, naar Amerikaanse country en oude jazz. ’s Middags begint Rachel Brice met het verzamelen van onze vragen. Wat zouden wij graag willen leren? Waar lopen we tegen aan in onze eigen studie? Mijn hoofd is veel te moe om na te denken, maar de vragen die gesteld worden door andere danseressen in de groep, zorgen er voor dat ik even mijn oren spits. Want ja, hoe houd je je eigen techniek hoog? Hoe kan je voor jezelf je persoonlijke drillsessies leuk en interessant houden? Maar ook de vraag over hoe je trouw blijft aan je eigen scheppingsdrang en behoefte om je als artiest creatief te blijven ontwikkelen en tegelijkertijd toch aan de verwachtingen van de klant en of het publiek te voldoen? Hoe maak je bij gebrek aan inspiratie toch je choreografie af? Allemaal erg interessant om even bij stil te staan en input te krijgen. Met een aantal dansoefeningen in het donker (!) laat Rachel ons ervaren hoe het is om in de zone (of flow) te zitten en van daaruit weer je focus op te pakken en jezelf te presenteren. In de buurt van de studio vinden we een Engels-Turks eettentje waar wij ons te goed doen aan lokale lekkernijen als chips 'n cheese en falafel en haloumi. Best of both worlds! Deze lieve mensen waren ook lifesavers met hun grote bekers lekkere koffie 'to go' voor een zacht prijsje. 's Avonds is het onze beurt om te schitteren op het podium. Samen met Nour el Ain laten wij onze geliefde dans Nau Ashta zien. Deze dans heeft een lange geshiedenis voor ons; we dansten haar met Aziza's Angels onder andere op Emporium Vernesque en Shimmy Shake. Daar hebben we ook coaching ontvangen door Aisa Lafour en Sheila Zeebregts. Deze dans hebben we zo veel getraind dat bleek dat ze nog helemaal in ons lijf zat toen we weer gingen oefenen voor Tribal Remix. De choreografie is gemaakt door onze docente Annelies Miller. De kostuums zijn handgemaakt door Angela. Na ons optreden kregen we een aantal heel fijne reacties, van sommige mensen waren we zelfs favoriet! Maar ook nu hebben wij geen tijd om lang na te kletsen met de andere danseressen. Het was een lange dag en ons bed roept! Morgen moeten we tenslotte weer fris en fruitig zijn voor 6 uur workshop. Zondag, onze laatste dag met Rachel en Mardi. Rachel start onze dag goed door ons een leuk en eenvoudig toe te passen studieschema aan te leren. Als soldaten worden wij in rijen opgesteld en ondergaan we een streng regime van hip-ups, maya's, etc. afgewisseld door yoga-oefeningen. Door de constante formatiewissels bewegen we de hele zaal door terwijl we onze combo's trainen. Rachel leert ons te spelen met vertragingen, travelpassen en locks. Ik word hier erg blij van! Ook Mardi daagt ons weer uit. En hoe! In hoog tempo stampt ze met gemak er twee choreo's bij ons in en werkt ze ook met ons aan onze zill-techniek. En alhoewel iedereen ontzettend moe is van alle info, fysieke activiteit en de vele indrukken die zo'n weekend als dit met zich meebrengt wil niemand van ons iets weten van pauzes ("Do you need a little break?" "Yes!!" "Do you want five or ten minutes?" "FIVE!!"). Supergemotiveerd zwoegt iedereen door tot het einde. Met verve haalt iedereen zijn certificaat. Nog nadampend van het zweet, worden we na de workshops op de foto gezet. Een leuk aandenken voor thuis. Trillend van de vermoeidheid, maar met nog voldoende energie om te eten met onze lieve dansvriendin Kathy uit Duitsland, begeven we ons naar het Turks restaurant van de eerste dag. Het was heerlijk om haar weer te zien en om haar te vertellen over alle spannende plannen van El Yasmine. Iedereen denkt een zeer eenvoudige maaltijd besteld te hebben. Niets is minder waar! Bij elk gerecht horen sidedishes. En aangezien het personeel van het restaurant haar gasten graag een warm Turks welkom geeft, wordt onze tafel ook nog eens volgezet met heerlijkheden van het huis. Met als toetje van het huis een heerlijke Turkse rijstpudding, die bij niemand meer erbij paste... Gelukkig werden we aangespoord om restjes lekker mee te nemen, de rijstpudding was een fantastisch ontbijtje. Je snapt, dat wij ook nu weer ons rollend naar ons hotel begaven. Gelukkig was het dichtbij. Nu een week verder, zijn wij nog steeds bezig met het verwerken van alle input. Wij hebben zoveel materiaal gekregen om over na te denken en mee te oefenen. Zoveel inspiratie gehaald uit onze mede danseressen. Blij, voldaan, overweldigd :-) Als je besluit je te gaan richten op de mooie dingen des levens, zoals bijvoorbeeld dans, moet je geen 9 tot 5-mentaliteit hebben. En dat werd dit weekend weer eens mooi bevestigd. Hard gewerkt, veel gedaan, veel geleerd, en een hoop lol gehad! Op vrijdag begon het om 13:00 met een fijne workshop bij dansschool Aziza Bellydance. Bij deze docente hebben we allebei jaren les gehad, en volgt Raimunda ook nog wekelijkse lessen in techniek en coördinatie. Iets waar Annelies (Aziza) een expert in is. 3 uur lang hebben we ons lekker vast kunnen bijten in een technisch pittige solo tabla, waar we in een lekker rap tempo doorheen gingen. Gelukkig was er tussendoor ook nog wel even tijd voor thee en koekjes. Het plan is om in maart weer bij elkaar te komen om de choreografie af te maken, dus wordt vervolgd! Tussendoor hadden we eventjes de tijd om ons op te frissen en wat te eten, maar daarna moesten we weer aan de slag, want op vrijdag moet er gerepeteerd worden! Met bestaande choreo's die scherp gehouden moeten worden, de high level cursus van Laetana, een nieuwe choreo die in de maak is voor Shimmy Shake factor CO zijn die 2 uurtjes ook altijd zo vol. Die avond heb ik in elk geval goed geslapen... En dat was maar goed ook. Op zaterdag was het tijd voor de 'Intro to Teaching Dance van Tjarda. Ze had deze workshop in januari al een keer gegeven, maar toen kon ik er tot mijn grote spijt niet bij zijn. Raimunda wel, en door haar enthousiasme over de workshop baalde ik alleen nog maar harder. Tot er een mail kwam van Tjarda dat ze deze workshop nog een keer ging geven voor mensen die er de eerste keer niet bij konden zijn. JEEJ!! Ik kon in de herkansing! De workshop was erg fijn en gezellig, mede door het fijne groepje meiden dat aanwezig was. Maar vooral ook erg nuttig! Er is veel theorie over didactiek behandeld waardoor een hoop dingen die ik eigenlijk min of meer automatisch doe tijdens het lesgeven opeens een naam en een plek in de bredere theorie kregen. Ik ben zelf erg theoretisch ingesteld omdat het hebben van een theoretisch kader mij helpt om informatie te ordenen en verwerken, dus ik vond dit echt heel prettig en interessant. Ook gingen we in op onze motivatie om les te geven en wat je stijl en focus daarin zijn. Het is zo interessant om te zien dat je zoiets als dans, en het overbrengen daarvan, op zo veel ontzettend uiteenlopende manieren kunt benaderen. En dat al deze manieren hun eigen voordelen met zich mee kunnen brengen. Na het theoretische deel hebben we ook nog even lekker bewogen, en kregen we de opdracht om in groepjes elkaar een klein stukje les te geven. Met al die theorie achter de kiezen merkte ik dat ik opeens heel anders ging kijken naar hoe ik zoiets organiseer. Zo ging ik veel explicieter nadenken over wat ik nou precies wilde bewerkstelligen bij de 'leerlingen' met het stukje lesprogramma. We waren met drie groepjes, en hebben dan ook drie totaal verschillende minilessen gehad. Ze hadden allemaal een andere focus en aanpak, wat heel erg verfrissend is om te zien. Zo veel stijlen van informatie overbrengen, ter plekke op dingen inspelen, interactie. Na de zomer komt Tjarda met een vervolgreeks op deze workshop, daar willen we zeker bij zijn! Uiteindelijk was ik door uitloop en een flinke reistijd die er niet korter op werd door het slechte weer pas tegen half 9 's avonds thuis (ik was om kwart over 10 in de ochtend vertrokken), maar het was het absoluut waard. Tenslotte mocht ik op zondag weer een aantal uren in de auto doorbrengen. Raimunda's moeder was zo lief om tijd in haar weekend vrij te maken om haar zakelijke inzichten los te laten op de ondernemingsaspecten van El Yasmine. Toen we aankwamen stond ze ons al op te wachten met een heerlijk gezond soepje, helemaal El Yasmine-verantwoord! En een erg fijn warm welkom op zo'n gure dag. Ook hier weer veel geleerd over hoe je dingen mooi en correct formuleert, en goede tips gekregen. En na lekker doorgewerkt te hebben had ze ook nog eens een glutenvrij raw taartje voor ons, heerlijk! Dat is nog eens fijn werken!
Al met al is het dus een pittig weekend geweest, maar wel vol met een hele hoop gezelligheid, leermomenten en plezier. <3 |
AuteurWij zijn Raimunda en Angela, samen vormen we El Yasmine. Hier schrijven we over alles wat ons bezighoudt, en wat we zoal doen in het kader van El Yasmine. Archieven |